Van een hand uit zoden naar vingers uit klei.
De mallen van mijn vingers die ik gisteravond gemaakt had houden niet lang. Tijd om me wederom te herpakken. Ik begin een patroon te herkennen in deze monnikenwerkdagen.
Van vingers uit klei naar …………………………….Het wordt een zware dag.
Het bedenken ontwerpen zoeken experimenteren en voorbereiden is een onrustig proces. Zonde op deze mooie stille plek. Ik verlang naar het monnikenwerk; gaan zitten, de handeling herhalen, stoppen met denken, verstilling.
Van vingers uit klei naar vingerafdrukken op papier…
Van vingerafdrukken op papier naar balletjes rollen van klei.
En dan verandert iets! Ik begin balletjes te rollen van Groninger klei en de tijd vertraagt. Voor ik er erg in heb is het vijf uur en er beginnen mensen binnen te lopen. Ik rol rustig verder en praat met ze. De gesprekken zijn verrassend diep en vooral breed:
-het Celibaat in verhouding tot mijn werk.
-een tien van de handvaardigheid docent van mijn basisschool.
-mijn gezinssamenstelling in verhouding tot mijn werk
-verschillende soorten klei en verschillende soorten mos
-de wereld die misschien wel wat sturing en controle van boven af kan gebruiken.
Voldaan en helemaal opgeladen loop ik de kerk weer uit. Het werk is nog niet af dus ik kan volgende week door rollen.
