Wirdum – Jouw stilte, mijn stilte. Als theatermaker/performer ben ik altijd bezig met het entertainen van mijn publiek. Bij Monnikenwerk ga ik op zoek naar mijn stilte. Elke dag een podcast over verschillende soorten stilte.
Publiek wordt in de avond in stilte uitgenodigd samen de stilte te ervaren. Dichtbij elkaar of verder van elkaar vandaan. Geen entertainment. Mijn stilte en jouw stilte. Samen de stilte zijn werk laten doen.
Berichten van Marijke
Marijke – dag 5
Beluister hier podcast 5:
https://app.springcast.fm/player/podcast/18758?theme=springcast
Het Monnikenwerk wordt nu echt werk. Het nieuwe en spannende is eraf.
De podcast maken is de eerste 3 keren leuk, maar nu moet er ook opgeleverd worden. Ik heb me gecommitteerd aan zes weken Monnikenwerk.
Maar dat is ook de charme, dat is het Monnikenwerk. Doorwerken, minitueus aan waar je aan gestart bent, dus dan zie ik gelijk weer hoe mooi het is.
In de avond zijn er ruim 40 bezoekers. Het is bijna te druk, veel onrust in de kerk. Maar rond 18.00 wordt het rustig en ook het bezoek, hoeveel mensen het ook zijn, voelen en pakken de stilte mee.
Ik stel me open, ik ben er, de ander ontmoet mij of zichzelf.
Enfin, je hoort het in de podcast.
Marijke – dag 4
Beluister hier podcast 4:
https://app.springcast.fm/player/episode/69346?theme=springcast
Na een explosie van bezoek op dag 3, nu een wat rustiger dag, maar toch verbazend druk.
En verbazend indrukwekkend!
Ik maakte in de middag de podcast aflevering met als titel "De Spiegel".
Deze avond zijn meerdere personen geraakt door het contact wat ze met me hebben. Ze vertellen aan de gastheer dat ze 'gezien' werden. Toen ik dat terughoorde was ik er eerst een beetje verlegen onder. Jeetje, dat ik dat met mensen doe, dacht ik.
En toen dacht ik aan mijn aflevering. Ik ben het niet perse, het is de emotie van de mens zelf. Ik mag ze door hier in de kerk te zijn een spiegel voorhouden, zodat ze zichzelf kunnen zien. En dat raakt.
Marijke – dag 3
Beluister hier podcast 3:
https://app.springcast.fm/player/episode/69040?theme=springcast
De stilte van dag 2 zindert na in mijn dagelijks leven. Ik had opeens een gedachte in de kerk op dag 2: wat als het stil zijn geen keuze is? Wat als je bijvoorbeeld in de gevangenis zit, als je ziek bent.
De derde podcast aflevering van "Mijn Stilte, Jouw Stilte" is getiteld: De Keuze.
Ik zit hier in vrijheid stil te zijn en nodig mensen uit bij mij stil te zijn. En op dag 3 is dat overweldigend. Zo'n 24 mensen bezoeken de kerk in Wirdum. Sommige mensen blijven in de kerk. Ze kijken naar wat er op het koor gebeurt in hun eigen stilte.
Anderen, en dat zijn er veel, kiezen om bij mij in de halve cirkel te komen zitten. Onwennig eerst, en soms blijft dat, maar als je de tijd neemt, ontstaat er een gezamelijke stilte.
De avond vloog om!
Wat reacties van bezoekers:
"Heel prettig, je kunt de in stilte van een vreemde gaan houden. Dankjewel." - Petra Bosse
"de stilte is niet stil; er gebuert van alles, maar na verloop van rijd kreeg ik een heel vriendelijk, vrolijk sfeer/gevoel van de kunstenares. Dank voor de ervaring." - Kees
"Dank je wel Marijke dat ik door jouw aandacht voor stilte in dit kerkje de stilte in mijzelf, in de kerk en vanuit het universum kan voelen..." - Janny
Marijke – tweede dag
Beluister hier podcast 2
https://app.springcast.fm/player/podcast/18758?theme=springcast
Monnikenwerk. Ik vroeg me af waarom ik ook alweer meedeed...Toen ik na dag 1 Monnikenwerk in bed lag had ik allerlei gedachten, bijvoorbeeld dat niemand op mijn werk zit te wachten, dat ik het stil zitten allemaal doe terwijl ik geen plan heb.
Is dat echt zo? De eerste stilte was intens, kinderlijke dingen kwamen naar boven. Deze tweede stilte dag begon met het maken van een podcast over dag 1. Maar mijn mood was niet goed. Ik was van alles vergeten, waardoor ik weer moest zoeken hoe ik deze podcast kon maken.
Daar kwam bij dat ik me onzeker voelde over het hele project.
Ik pakte alle moed bij elkaar en begon. Ik heb hiervoor gekozen en ik ga door. Ik bedacht me dat je in een museum wel eens naar een schilderij kijkt en denkt: "wat deze schilder heeft gemaakt kan ik ook". En zo is het hier ook. Ja, iedereen kan drie uur lang in kerk zitten, maar daar gaat het niet om.
Ik wil dit. En ik wil de stilte zoeken. Mijn monnikenwerk is een zoektocht naar het waarom van mijn stilte. Ik geniet ervan, vind het bijzonder en heb zin in de volgende woensdag stilte.
Want ondanks dat de dag wat rommelig begon, gebeurden er mooie dingen van 17.00 - 20.00 toen er bezoekers kwamen.
Marijke – de start
Mijn eerste dag in de kerk in Wirdum.
Ik ga bij Monnikenwerk eigenlijk twee uitdagingen aan. In de middag maak ik een podcast aflevering over de stilte, maar waar moet ik dat opnemen in een kerk waar het zo galmt? Uiteindelijk biedt de preekstoel me een goede studio.
In 3 uur tijd een aflevering schrijven, opnemen en afmixen. Dat is een hele uitdaging. En dat is me dan ook niet gelukt, dus dat heb ik thuis nog gedaan.
En toen werd het 16.30, tijd om te eten en me om te kleden. Klokslag 17.00 ga ik met een kloppend hart de kerk binnen. Vanaf nu, tot 20.00 spreek ik niet meer. Ben ik stil.
Gelijk komen er mensen binnen in de kerk. En ik voel een ongemakkelijkheid. Ze weten dat ik niet spreek, want dat heeft Eva, mijn publieksbegeleider verteld.
Maar wat moet ik nu doen, nu ze er zijn? Ik knik ze toe en glimlach. Ik observeer. Ze bekijken de kerk, mij niet. Ze vertrekken weer.
Van 17.30 tot 19.00 zit ik helemaal alleen, op twee bromvliegen na, in de kerk. De bromvliegen zijn stervende. Ik volg het proces. Mijn gedachten gaan. Ik zie dat het nog waait. Ik hoor een grasmaaier. Er is zo veel te zien, zo veel te bedenken, zoveel te zijn in deze stilte, ik geniet er van!
Tot er weer mensen binnenkomen. Dan moet ik me weer verhouden tot de mensen. Of niet? Wat verwachten we eigenlijk van elkaar nu we geen woorden gebruiken. Hoe doe je dat?
Gelukkig zijn er nog 5 woensdagen om dat te onderzoeken. Kom maar op. Mijn angst voor de stilte is helemaal weg, ik ben nieuwsgierig naar de komende Monnikenwerk dagen.
