Oostrum – De sobere stille kerk is een mooie plek om te werken. Niets dringt zich op.
Ik werk graag met zelfgemaakt wit papier. Het is kwetsbaar en leeg.
De oorlog in Oekraïne houdt me bezig. Een beeld kwam boven van puin en vredevogels. Het roept ongemakkelijke vragen op. Vanuit de stilte zal het werk gaandeweg vorm krijgen. Een reflectie op oorlog en vrede.
Berichten van Lisette
Lisette – ontstaan

Lisette – …
Dichter bij oorlogsleed.

Lisette – dichter bij
Puin verzamelen. In de brokstukken zie ik het geweld. Ze helpen me op weg om dichter bij de oorlog in Oekraïne te komen.

Lisette – de ongenoemden
Zware rouwborden in het bescheiden kerkje van Jouswier,
van een rijke adellijke familie die herinnerd wilde blijven.
Arme mensen werden niet genoemd.
Ik kon niet anders dan ook hen een plek te geven.
Witte vellen handgemaakt papier voegde ik samen tot stroken.
Eenvoudige borden voor de ongenoemden,
leeg, kwetsbaar, om ruimte te geven aan ieder.
Witte stroken dwars op de zwarte borden,
beide zichtbaar, de dominantie doorbroken.
De stroken zachtjes bewegend op de wind.
Ik ben blij dat het werk nog mag blijven hangen.

Lisette – zacht
De dominante aanwezigheid van zware rouwborden is doorbroken. Dat doet me goed.
Het kwetsbare witte papier hangt aan dun garen en beweegt mee in de luchtstroom. Haar stille aanwezigheid verzacht de borden.
Het kerkje nodigt uit tot mededogen.

Lisette – vast
Monnikenwerk is voor mij ook vastlopen.
Een paneel hing niet zoals ik wilde. Moeilijk te corrigeren.
Een lastige oefening in “het zij zo”.
Dan uren later, een oplossing uit het niets.
Dit raakt voor mij aan iets dat groter is dan wij.
Lisette – rust
Mijn eerste paneel hangt! Vooraf was het spannend of het zou lukken. In de stilte van de kerk kwam ik tot rust en ging aan het werk, de spanning vloeide weg.
In mijn atelier doe ik voorwerk. Het scheppen van het papier, het samenvoegen van natte vellen tot banen en het drogen onder druk. In de kerk doe ik het droge werk.
