Kunstenaars

Agneta Evenhuis

Westernieland

Elise Klinkert

Saaxumhuizen

Ik kijk er naar uit om mij met de kerk van Saaxumhuizen en zijn omgeving te verbinden, te dwalen,
te luisteren en te voelen.
Het idee van wat ik dacht te moeten maken, heb ik allang losgelaten, ik moet even helemaal niets.
Het grote niets, wàt een vrijheid, ik verheug me erop!

Auk Russchen

Eenrum

Ik ga op reis,
op verdiepingstocht
naar cirkel- en kruisvormen.

Verzachting zoeken,
de stilte beluisteren,
essentie filteren.

Mijn reisproces wekelijks
weerspiegelt in een ‘organisch
verwonderlaboratium’.

Liset van Dommelen

Winsum Obergum

Op de tast

Ik maak weergaves van mijn omgeving op de tast.

Maak dingen eerst onzichtbaar, om ze middels frottage/rubbings opnieuw te laten verschijnen. Om met mijn stille aanrakingen, de ruimte daarna tijdelijk aan te vullen met mijn ontmoeting op papier.

Josefien Alkema

Den Andel

Het aardse en het hemelse komen bij elkaar op deze plek. Het is hier stil. Is het een bezielde stilte? Kun je dat zichtbaar maken, het spirituele belichamen?

Ik ga op zoek naar vormen om dit in beeld te brengen. Met tekeningen en sculpturen van papier het immateriële tastbaar maken. En als dat te hoog gegrepen is, iets maken is heel aards.

Paula Biemans

Losdorp

Ik neem mij voor op zoek te gaan naar het lichamelijke van het kerkgebouw. Heeft zij een buik, een ruggengraat, tastzin, stromend bloed, een kloppend hart? Hoe aards is zij? Kan ik mij tot haar verhouden?

De kerk van Losdorp als lichaam met onderaan het oudste deel, het fundament. En dan, hoe hoger de kerk reikt hoe jonger. Ze is meegegroeid door de eeuwen heen.

Ans Courtier

’t Zandt

Graag laat ik mij inspireren door ruimtes. Wat zie ik, wat vertellen
zij mij en wat ervaar ik?
Daaruit komt vaak locatiegebonden werk.
Materiaal en techniek op geleide van het idee.

Ik zou graag met een open en onderzoekende houding
de Mariakerk betreden.
Op dezelfde manier hoop ik daar een
weg te vinden naar mijn innerlijke ruimte.

Wat zal de kerk mij vertellen en wat ontdek ik in mijzelf?

De Verborgen Tijd

Loppersum

Startpunt in deze grote kerk is een scriptorium. We stellen ons open op en wachten af wat de ruimte met ons doet. Als in een drieluik zullen we bezig zijn, Jan Pieter in de Mariakapel, Manja in de Broederkapel en in het koor de Ander.
Kan kunst het niet direct zichtbare maar wel voelbare uitdrukken en zo het verborgene vorm geven?

anne wine

Eenum

MEDEDOGEN

De wereld is in beweging. Er zijn op dit moment veel confrontaties en er is non-stop bruut oorlogsgeweld.

Met een installatie van gebedenboeken van onbeschreven zachte bladen in het wit nodig ik de bezoeker uit tot een gesprek over mededogen.

Anjet van Linge

Godlinze

Zes jaar geleden maakte ik in de kerk van Eenrum mijn eerste monnikenwerk. Ik verkende ontferming, want hoe krijg je dat als God er niet meer is. Dit jaar kom ik hierop terug, letterlijk onder het toeziend oog van het Lam Gods uit de 13e eeuw. Ik ga verkennen wat wij vroeger aan God vroegen. En of we daar nu zelf een antwoord op hebben. In steen. En u mag helpen.

Lisette Durenkamp

Nijewier

Restanten van een verwoest klooster en een verlaten kerkje. Ik zag de teloorgang van gewijde plekken. Dat zette iets in beweging. Kan ik nieuwe vormen en momenten ontdekken die iets van het heilige in zich dragen? Verstild en verwijzend naar zachte krachten die verder reiken dan het gewone?
Misschien kan ik papier en teksten van oude liedbundels hiervoor gebruiken.
In de stilte zal het werk gaandeweg haar vorm krijgen.

Hermine Stam

Wetsens

De deur gaat open, ik stap over de drempel en ga de Sint Vitus kerk binnen. Daar is zij dan; de ruimte, de stilte, de stenen, het licht, de historie…
Wat gaat deze plek mij vertellen? Stil er zijn , in gesprek , alle zintuigen aan.
Daar ben ik dan; met een tas vol materiaal en ideeën, benieuwd naar het proces van afpellen, doorgronden, bewaren en verbinden.

Ik zet mijn deur open en stap in ‘mijn ‘ monnikenwerk.

Elisabeth Donkers

Eastrum

6 x oordeel