Wilma Drooger

Saaxumhuizen – Laat mij maar nesten bouwen, van draad en een pluk haar, van bloempluis en een grasspriet, van een kleine tak en een donsveer om te overleven, verstoting en verlating tegen te gaan. Tegen beter weten in. Laat mij maar nesten bouwen.

Berichten van Wilma

Wilma – dag 6

De torenklok tikt de laatste dag weg.

Voetstappen verdwijnen
verticale- en horizontale draden vallen traag
over de nesten.

de tafel
ontdaan van lakenstof
is verplaatst naar haar vertrouwde plek.

de tik van de klok
het sluiten van de deur
vallen samen.

Wilma – dag 5

De torenklok tikt
de voorbij trekkende wolken geven wisselende schaduwen

de met algen bedekte vloertegels verkleuren helder
een geplaatst nest vangt licht.

De verticale draden hangen nu in een bijna doorzichtige pluis wol.

Een maaimachine raast om de kerk
de ontstane nesten om de zerken zijn niet meer….

De torenklok slaat 5 slagen
het licht veranderd met het binnenstappen van de bezoekers.

Wilma – dag 4

Zeven slagen; torenklok en regendruppels.

De nesten zijn verplaatst.

De draden hangen doelloos
willoos zijn ze voor verbinding.

Het spel lijkt beëindigd,
was de dag te lang, de concentratie ver te zoeken?

Het licht veranderd en de torenklok slaat 8 slagen.

Wilma – dag 3

De torenklok tikt
de koude lucht van buiten vult de kerk.

De tafel is verplaats,
de rafeldraden van het laken
klaar om verbonden te worden.

Een draad vanaf de preekstoel
naar een orgelpijp.

Steeds meer draden.
Horizontaal- verticaal, verbinden
de nesten op de vloer.
.
Uit de orgelpijpen klinkt muziek
en
de draden wiebelen boven hun nesten.

De torenklok tikt door.

Wilma – dag 2

Bij aankomst verse molshopen.

De torenklok tikt
de regendruppels zijn nauwelijks hoorbaar
binnen is het duister.

De gevulde tafel; stoffig, de rafeldraden van het laken bewegen zacht tot op de grond, het nest is ingezakt, het dons minder wit.

De groen uitgeslagen tegels onder de preekstoel,
hoe ga ik ze betrekken in mijn werk?

een nieuw donzen nest, klaar om geplaats te worden
binnen onder de preekstoel,
buiten op de molshopen tussen de graven?

De tafel wordt verplaats naar het gangpad
het nest krijgt een plek,

de klok tikt en het licht breekt door.

Wilma – dag 1

De torenklok tikt
een enkele vogel is hoorbaar
het zonlicht laat ruit-schaduwen achter.

Het veel te grote orgel is stil
de preekstoel leeg
de tafel gevuld, brood en wijn ontbreken.

De rafeldraden van het laken worden verbonden met het nest in wording
en
buiten vormen de halmen een schuilplaats om de graven
er lijkt een nieuw nest te ontstaan.

De klok tikt door en de schaduwen hebben zich verplaats.