Auteur archief: Wouter Wieringa

Anjet – over de grens

Geplaatst op door

Over de grens van wat heilig is. Dat is de titel die lijkt te passen. Veertig witte blokjes. Veertig zwarte. Meer dan veertig grenzen. Wat maakt heilig? Is alles heilig wat je aandacht geeft? En dan? Acht blokjes vonden inmiddels hun weg naar een nieuwe eigenaar. Dat roert me. De afdruk van een wijdingskruis in steen ergens op een schoorsteenmantel. Een vraag die meereist met de stenen. Wat is heilig?

Leen – aerosolen

Geplaatst op door

als kind leerde ik, God gaf de mens adem
en daarmee geest, leven en vrijheid

het is die voelbare beperking van vrijheid
in de tegenwoordige tijd waardoor elke monnikendag opnieuw
ik van pigmenten en water met mijn adem
dit op rijstpapier zichtbaar maakte

Leen – werken op papier

Geplaatst op door

Het zijn onze ogen die de lijn zien tussen land en lucht,
water en aarde, verleden en heden.

In Westernieland ben ik me hiervan nog dieper bewust.
Zichtbaar en voelbaar en toch ook fictief.

Immer terug naar de enkelvoudige horizontale lijn
waar ik de werken veelal mee opbouw
als een soort houvast om niet uit de wereld te vallen.

Lisette – afgesloten

Geplaatst op door

Mijn monnikenwerk in de kerk van Eenum heb ik afgesloten met een kerk vol kerkboekjes en mooie herinneringen. Rijen lege witte boekjes die oplichten en de kerk opnieuw tot leven brengen. Mensen die stil werden bij het scheppen van papier, geconfronteerd werden met de leegte van de boekjes en de schoonheid van de rijen boekjes zagen. Het waren waardevolle weken.
De kerkboekjes blijven nog liggen t/m het monumentenweekend van 12 en 13 september.

Wianda – Monnikenwerk is af

Geplaatst op door

Na 6 woensdagen gewerkt te hebben in de kerk van Saaxumhuizen is mijn Monnikenwerk af.
Mijn installatie bestaat uit 3 hangende touwtekeningen van wit/licht draad/touw. De lijnen hangen naar beneden en halverwege vormen ze verbindingen, waardoor er vormen ontstaan: spitse en ronde. Ze gaan een relatie aan met de ruimte en met elkaar. Verstilling, open, gesloten, transparant, kwetsbaar, monumentaal, aanwezig maar subtiel.
Een toevoeging voor de kerk van Saaxumhuizen.
Het was fijn om voor 6 woensdagen een monnik te mogen zijn en om in stilte te bouwen aan mijn installatie.

Yvonne – laatste woensdag

Geplaatst op door

Dit was dus de laatste woensdag.
Het waren goede weken.
Deze dag niet veel gewerkt, wel veel mensen te woord gestaan.
Er kwamen zoveel bezoekers, ook in de middag. Ik had vanwege de warmte de achterdeur ook open gemaakt.
Deze dag werd afgesloten door iemand die het orgel wilde proberen.
Netjes werd dat gevraagd. Toen galmden de psalmen en gezangen door de kerk.
Een goede afsluiting en afscheid van Baflo.

Geen hangende tuinen van Babylon maar de grote plavuizen uit de kerk.

Roelof – mobiel

Geplaatst op door

Het beeld van het windmobiel ontstond gaandeweg de dagen. Wijzen op de symboliek van wind was mijn uitgangspunt. Het kerkgebouw zelf biedt houvast, er is veel licht, maar de wind wordt als het ware buitengesloten. De koperen plaatjes bewegen uiteindelijk heel voorzichtig.
Aan het schilderij van het koor leg ik in mijn atelier nog de laatste hand. Het idee voor meer kerkkoor schilderijen én windmobielen neem ik uit deze Monnikenwerkperiode mee.