Woensdag is de eerste dag dat ik ga schrijven. Wat moet ik in een kerk, wat betekent religie voor mij? De ambivalentie slaat meteen toe. ‘Uw koninkrijk kome’ stond er op ons dorpskerkje in de Veenkoloniën en dat leek mij als kind al te hoog gegrepen. Later vestigde zich daar ook een tapasbar. Kerkse mensen hadden zo’n veroordelende blik, dat voelde ik al op mijn dorpsklompen aan. Met onderdrukkende normen voor vrouwen en gays, ondervond ik later.
Op een orgeltocht ontdekte ik de Romaanse kerkjes in Noord-Groningen die zich vulden met muziek van Bach en Buxtehude. Ik liep eeuwenoude kerkjes in Frankrijk binnen, en zag in het houtwerk en in de beelden de handen van de makers terug. In die ruimtes droop de angst, woede en twijfel van al die mensen van de muren af. Hoe staan wij in het leven, is er een zin en hoe verdragen wij sterfelijkheid?
