De kerk is aan kant, mijn werkplek is ingericht, ik heb een paar gereedschappen mee en geen materiaal, dat moet hier zijn vind ik.
Ik heb een praktische start, opruimen, klaar zetten en voorbereiden, het tempo van de afgelopen dagen stormt nog door mijn lijf.
Ik las gister dat tijdens de beeldenstorm door een pastoor die net als ik Louwe heet het interieur van de kerk van Eenrum bewaard is gebleven. Ik kom niet vaak Louwe’s tegen en dit voelt ergens betekenisvol.
Ik hoop dat ik me ook tegen mijn storm kan behoeden en de komende periode, dat ik de rust en de verstilling kan vinden op deze plek.
Begin met iets vertrouwds,
vind een materiaal en begin met iets vertrouwds.
Op zoek naar materiaal buiten krijg ik enorme drang om de graven buiten schoon te maken, het oude blad en gras er af en netjes de randjes uitsteken.
Wat een heerlijke vertrouwde handeling, maar een zonder richting. ik probeer 't van me af te zetten en zoek verder.
Ik teken wat.
Ik maak toch een grafsteen buiten schoon en de rommel probeer ik in een mal te krijgen.
En dan onder onder de preekstoel vind ik in een wonderschoon bakje de stompjes van krijtjes,
voor poeder heb ik gereedschap mee.
Ik vermaal de restjes krijt en begin met iets vertrouwds.
