‘Jij bent Rolina toch?' 'Mag ik je mijn associatie, mijn verhaal vertellen bij je tekeningen op de lessenaar van de kerkbanken?’ Ze liep naar een rij kerkbanken, ging zitten en keek naar de tekeningen. ‘Als kind verveelde ik me altijd in deze banken en keek naar de vrouw die vlak voor me zat. In deze tekeningen zie ik me zelf als kind terug, alle details opnemend van de vrouw voor me…. uit verveling.’
