Ans Courtier

’t Zandt

Graag laat ik mij inspireren door ruimtes. Wat zie ik, wat vertellen
zij mij en wat ervaar ik?
Daaruit komt vaak locatiegebonden werk.
Materiaal en techniek op geleide van het idee.

Ik zou graag met een open en onderzoekende houding
de Mariakerk betreden.
Op dezelfde manier hoop ik daar een
weg te vinden naar mijn innerlijke ruimte.

Wat zal de kerk mij vertellen en wat ontdek ik in mijzelf?

berichten van Ans

Ans – dag 2

Het koor en de hoepel

Nadat ik vorige week het koor tot de rand was genaderd met een tafeltje, ging ik nu verder. Op dag 2 ging ik aan het werk met mijn voornemen het koor tot mijn atelier te maken.
Ik had me erop verheugd, maar ik was er niet zeker van of ik het zou kunnen, me vrij voelen in zo'n gewijde ruimte.
Ik rolde een grote metalen hoepel het koor in, net zoals vorige week de bal. Alsof het een helpend ritueel is. De kerk geeft mij, en ik geef de kerk.
Er kwamen prachtige nissen tevoorschijn, nadat ik stoelen uit de ruimte had gehaald. Uitnodigende nissen.
Er is een idee over schalen, schalen met curves en onderlinge verbondenheid.
Daarnaast maakte ik een cirkel van fotolijstjes van Ikea. In de lijstjes toevallig het getal '1', dat vind ik mooi; de cirkel drukt het geheel uit, het één, de lijstjes elk een onderdeel, 1 van het geheel...
Veel bezoek gehad. Heel verschillende gesprekken gevoerd, echt bijzonder.

Ans – dag 1

De dag bestond grotendeels uit de ruimte aftasten en deze me eigen te maken als werkruimte. De nodige materialen binnenbrengen en ruimte maken. Een tafeltje naar het begin van het koor verplaatst.

Johanna en Rudie vertelden alles wat ik weten moest, ik voel me erg welkom.

Kort geleden bezocht ik de kerk voor een eerste impressie. De eerste foto die ik toen maakte was van een wit en een zwart steentje, een paar, met gebogen lijnen erin. Ze staan in de achterste nis van het koor. Ik werd er intens door geraakt. Dat was deze keer net zo.

Ik had een bal meegenomen, een gymbal, om op te zitten of overheen te hangen.
De bal het lichte koor inrollen was mijn eerste aanzet. Een beweging, een richting wellicht.

Vervolgens nog aandacht voor de kerkbanken en op het kansel gestaan, wat een bijzondere gewaarwording was.
Beetje ontspannen door frottages maken binnen en buiten.

Ik luister verder en vertrouw op verbinding