Materiaal.

Het liefst hak ik teksten in Belgisch hardsteen. De hardheid en consistentie hiervan past perfect bij de scherpte van het inzetten van een handgehakte letter. Bewerkingen van het materiaal zoals zoeten of polijsten zorgen voor een prachtig contast tussen licht (de beitelslag) en donker (de gepolijste oppervlakte).
 
De vorming van deze steen spreekt erg tot mijn verbeelding. De steen is 350 miljoen jaar geleden ontstaan in het vroeg carboon. Een vochtige en beklemmend hete periode waarbij landmoerassen werden afgewisseld met de vorming van ondiepe binnenzeeën. In de moerassen konden planten zoals heermoes uitgroeien tot een lengte van meer dan 25m. Heermoes haalt uit grote diepte silicium omhoog. In de ondiepe zeeën krioelde het van dierlijk leven. De opeenhoping en vermenging van de enorme lagen plantenresten (met silicium) en de
stoffelijke overblijfselen van organismen uit de zee (kalk) hebben, denk ik, tot de genoemde eigenschappen van Belgisch hardsteen geleid. Door de vele fossielen, aders, kalkinsluitingen is Belgisch hardsteen een zeer rijk getekend materiaal. Bijna net zo rijk en getekend als het universum. Letterlijk microkosmos en makrokosmos en, als ik er mee werk, mij daartussen in.