21 Tatane 149 (vulgo 3 augustus 2022)
Tekenen hoort bij mij, net als het schrijven.
Toen ik me voor dit project opgaf, noemde ik dat een van de redenen om mee te doen was, dat ik wilde onderzoeken wat de overeenkomsten tussen beide uitingsvormen zouden zijn. Ik voelde dat die er waren, kon ze echter niet benoemen.
Is een punt een letter, een lijn een woord? Zo eenvoudig kom je er niet vanaf, sprak ik mezelf toe. Lijkt dan het ondersteboven tekenen op het met een ander perspectief naar het gedicht kijken? Een goed begin en ik begon te schrijven. Moest ik metaforen gebruiken? Dat was vast een goede manier om het uit te leggen. Al doende merkte ik dat het alle kanten op ging – wat ik schreef was misschien een gedicht, maar het ging over iets totaal anders. Daarom besloot ik de beginregels, die nog met het eerste idee te maken hadden, te schrappen. Deze waren:
een lijn zetten en het papier omdraaien
dat is het wel zo ongeveer – net als bij wolkeloos weer
een walvis in de tuin aantreffen
Misschien had ik wel twee gedichten geschreven.