Ik maak een ‘binnentuin’, een plek om tot rust te komen. Dit krijgt de vorm van een tent, een doorzichtige cocon, bewerkt met allerlei plant- en natuurstructuren. Met draad en textielverf maak ik de vormen op het doek. Als ik kijk naar wat er op het doek komt, is het niet echt stil vanbinnen. De wind waait erdoorheen, warrelend en draaiend. Al die drukte is er, en tegelijk kan ik hier in stilte zitten. Het borduren is rustgevend. Dat is inzoomen op een ding en verder alles laten. Het duurt lang en kan maar in kleine stukjes tegelijk. Voor het grote gebaar met verf en naaimachine ga ik thuis in mijn atelier verder. Volgende week woensdag weer afremmen en bijna tot stilstand komen met naald en draad.
