Pietsjanke – dag 4

Geplaatst op door

Het wordt steeds drukker met bezoekers; er ontstaan boeiende gesprekken. In de middag kwamen er vrienden langs. Net voordat een vriendin binnen stapte had ik de tekening klaar, die ik graag nog wilde maken. Het is de cirkel van het plafond precies nagemaakt. Hij staat op de richel aan de zijmuur. Aan de andere kant moet er natuurlijk ook nog een cirkel komen. Ook wil ik nog de tweede ridder van het plafond op het psalmen bord tekenen.
Er kwam een bezoekster en toen ze mijn breiwerkje zag moest ze gaan breien. Ik vond dat zo geestig, dat ze ging breien aan het breiwerk, dat in een staander hangt. Super. Thuis brei ik elke keer verder aan de witte en de beige “slurf” ; dus elke keer zijn ze weer wat langer geworden.

Josefien – een andere wereld

Geplaatst op door

Bezoekers stappen de cocon binnen, het doek is versierd met planten, bloemen en andere vormen. Het licht valt naar binnen, de ‘binnentuin’ geeft een zomerse sfeer op een regenachtige dag.
Het is een intieme ruimte, afgeschermd en toch open en transparant. ‘Je komt in een andere wereld’. Mensen keren even naar binnen en dromen weg bij de wolken en planten.

Wout – doorwerken

Geplaatst op door

Het begint gewoon te worden een rondgang buiten rond de kerk.
Het gebouw en de uitzichten met dreigende luchten, inspirerend.

Eenmaal binnen daalt de rust weer over me en ik omarm de stilte
Mijn stilte in het halfduister van het gebouw.
De resultaten van de dag hiervoor heb ik om mij heen in een nieuwe schikking uitgestald.
De familie van afgedrukte foto’s wordt groter en ja, ik keer weer om naar plekken
die ik al opnam. Maar nu anders, een ander perspectief, meer vormen en detail.
Om aan het eind van de dag weer terug te keren naar het oorspronkelijke.

Gaat in de loop van de tijd het oorspronkelijke hand in hand met het nieuwe?

Louwe – dag 4

Geplaatst op door

De hele dag balletjes van klei draaien in stilte en staren naar het veranderlijke licht dat door de ramen naar binnenkomt. Deze vierde dag lukt t me om in een meditatief ritme te komen, de klei balletjes rollen als kralen door mijn vingers.
De kerk voelt plechtiger dan eerder
Tussen door leg ik met een groot sjabloon nog vijf figuren bij het doopfond, hier vinden mijn beelden hun poëtische ruimte.
Alles lijkt vandaag meer symboliek te hebben.
zelfs de figuurtjes van krijtpoeder die elke week een beetje meer vervagen hebben vandaag in hun lossere vorm nieuwe kwaliteiten.

Aan t eind van de dag komen mijn vriendin mijn kind mijn hond en veel familie en vrienden op bezoek. ze hebben eten en lekkers mee ik geniet ervan en rol ondertussen rustig verder.

tot ongeveer zeven uur dan is het af.

Wilma – dag 4

Geplaatst op door

Zeven slagen; torenklok en regendruppels.

De nesten zijn verplaatst.

De draden hangen doelloos
willoos zijn ze voor verbinding.

Het spel lijkt beëindigd,
was de dag te lang, de concentratie ver te zoeken?

Het licht veranderd en de torenklok slaat 8 slagen.

Trix – dag 4

Geplaatst op door

Vandaag in de stilte gewerkt aan paneeltjes.

De regen weerhield me naar buiten te gaan, maar binnen was het ook goed.
Met lokale, zelf gedolven jonge zeeklei die op verschillende temperaturen gebakken is, paneeltjes beschilderd.
Bijzonder om met materiaal van vóór de Middeleeuwen in onze tijd van internet te werken.

Van vijf tot acht uur kwamen doorlopend bezoekers, veel bleven een tijdje hangen en gingen dan weer verder naar de volgende lokatie.

Mooi om die rust mee te maken.

Ra – knekels

Geplaatst op door

Alles twinkelt. De wind speelt orgel op de glas in lood ramen. Dicht bebladerde bomen dirigeren achter de ramen een veelstemmig muziekstuk. Binnen, in de lichtkapel scharrelen tevreden vogels tussen de schedels en knekels op de grafstenen.

Rolina – uit verveling

Geplaatst op door

‘Jij bent Rolina toch?' 'Mag ik je mijn associatie, mijn verhaal vertellen bij je tekeningen op de lessenaar van de kerkbanken?’ Ze liep naar een rij kerkbanken, ging zitten en keek naar de tekeningen. ‘Als kind verveelde ik me altijd in deze banken en keek naar de vrouw die vlak voor me zat. In deze tekeningen zie ik me zelf als kind terug, alle details opnemend van de vrouw voor me…. uit verveling.’